كلاه تبليغاتي

كلاه يكي از رايجترين هداياي تبليغاتي در ميان مشتريان مي باشد. كلاه وسيله اي كاربردي ،تزئيني مي باشد .

مورخان بر اين عقيده اند كه اولين چيزي كه به دست انسان به عنوان لباس ساخته شد ، كلاه بوده است.تصوير كشف شده در يكي از معابد مصر به اسم معبد توم نقاشي مردي را نشان مي دهد كه كلاه حصيري شكل به سر دارد.كارشناسان معتقدند كه شواهد چنين نشان مي دهد كه كلاه احتمالا به مصريان باستان تعلق دارد و اولين شغل هم بايد كلاه سازي بوده باشد.به هرحال محافظت از بدن و به خصوص سر در برابر عوامل طبيعي بسيار مهم بوده است.

نمونه هاي زيادي وجود دارد كه حتي امروزه مردم بومي از ساقه ، ريشه و برگ گياهان مختلف را به هم مي بافند تا از آن كلاه بسازند.تقريبا همه كشورها كلاه سنتي متعلق به خودشان را دارند كه بنابر شرايط آب و هوايي و همچنين فرهنگي و مذهب آن جامعه طراحي شده است مثل كلاه نظامي هر كشور.

اصلي ترين ماده براي ساخت كلاه به وسيله قبيله هاي چادرنشين آسيايي كشف شد كه از پشم گوسفند بوده است.در قديم چپوشيدن كلاه نشانه رتبه و درجه اشخاص بوده است.امروزه كلاه ها بر اساس كاربردي كه دارند استفاده مي شوند.به طور مثال كلاه هاي ايمني و جنگي براي حفاظت از سر استفاده مي شود.يونيفرم هاي مختلف شغل معمولا كلاه هم به همراه دارندبراي شناسايي يك مارك يا برند.

مردم در مراسم مختلف كلاه بر سر مي گذارند مثل مراسم فارغ التحصيلي دانشجويان.مردان و زنان در طول تاريخ براي پوشاندن سرشان از روش ها و موارد مختلف استفاده مي كردند ولي تقريبا در قرن ۱۴ و ۱۵ بود كه كلاه در بين ثروتمندان به عنوان يكي از پوشش روزمره محبوبيت پيدا كرد.در ابتدا اين مردان بودند كه پوشاندن كلاه به عنوان بخشي از پوشش روزمره آنها به حساب مي رفت و براي زنان بيشتر نقاب ، روسري و يا چهارقد وجود داشت ولي در قرن ۱۶ به بعد بود كه كلاه وارد دنياي زنان شد و تغيير شكل پيدا كرد.خلاقيت در طرح كلاه بانوان باعث رشد در حرفه كلاه دوزي شد.

كلمه كلاه دوز كه به انگليسي ميلينر گفته مي شود ، گفته شده از اسم شهر ميلان است در ايتاليا كه در اوايل دوران رواج كلاه ، بهترين كلاه ها در آن شهر ساخته مي شدند.شغل كلاه دوزي اول در ايتاليا راه اندازي شد و تزيين مختلف كلاه ها كه بيشتر به وسيله گلهاي رنگارنگ و پر پرندگان و يا تورهاي زيبا بوده و هست ، از كشور فرانسه نشأت مي گيرد.هر چند اين انگلستان بود كه در رابطه با معرفي طرح هاي جديد كلاه در دنيا اولين بود.بر همين اساس هم است كه در سال هاي ۱۹۰۰ كه به دوره ادواردين مشهور است و به دوره پادشاهي ادوارد هفتم بر مي گردد ، فشن و مد يكي از دوران هاي طلايي خودش را تجربه كرد.اگر الان از خانم هاي اروپايي پرسيده شود كه اگر قرار باشد به گذشته بروند به كدام دوران برمي گردند ، همه به نيمه اول قرن ۲۰ اشاره مي كنند. به دليل اهميت زيادي كه به فشن و مد در آن دوران داده مي شد و طراحان لباس و كلاه بعضي از زيباترين طرح هاي كلاه خانم ها را در اين دوران طراحي كردند.در اين دوران كلاه جزيي از لوازم ضروري هر زن به حساب مي آمد.

شكل و طرح كلاه ها ي تبليغاتي به دلايل مختلف تغيير شكل پيدا مي كردند مثل مدل مويي كه در هر دوران رواج داشت.گاهي اوقات طرح كلاه ها آنقدر بلند بودند كه به گلدان تشبيه مي شدند و گاهي چنان كوناه و چسبيده به سر بودند.بعضي خيلي بزرگ بودند در حدي كه از شانه هاي كسي كه آن را مي پوشيد بزرگتر بوده است مثل كلاه هاي مد شده در سال هاي ۱۹۱۱ كه بزرگترين كلاه ها در طول تاريخ بودند و به وسيله يك سنجاق به طول ۴۵ سانتي متر به موي شخص محكم مي شدند.مردان در آن زمان اين سنجاق رابه عنوان يك اسلحه در دست زنان مي دانستند و گاهي اين كلاه ها خيلي كوچك مي شدند و بيشتر به يك گيره مو شبيه بودند.

كلاه شايد براي مدتي از دنياي فشن و مد فاصله گرفته باشد مثلا در طول سال هاي ۱۹۶۰ ولي هيچ وقت به طور كامل حذف نشده است و جديدا به دنياي مد برگشته است.پرسس دايانا در سال هاي ۱۹۸۰ با پوشيدن كلاه سعي در معرفي دوباره آن كرد.زمان رضاشاه بعد از كشف حجاب در ايران خانم ها كلاه مي گذاشتند.الان هم آدم هاي مشهور زيادي ديده مي شوند كه كلاه سرشان مي گذارند كه به رواج بيشتر آن در بين مردم منتهي مشود.خانواده سلطنتي انگلستان و اطرافيانشان مشتري هاي اصلي خريد كلاه هستند و در مراسم هايي كه آنها شركت مي كنند ، طراحان لباس از فرصت استفاده مي كنند و طرح هاي جديدشان رابه نمايش مي گذارند.